Աշնանային մի երեկո ես գնացի անտառ:
Այդ պահին ես նկատեցի մի կենդանի,ես սկզբից չհասկացա այդ ինչ կենդանի է,իսկ հետո ես հասկացա որ դա եղնիկի է:
Ես շատ զարմացա երբ տեսա որ եղնիկը լաց է լինում:
-Պետք չե լաց լինել եղնիկ,ես քեզ վատություն չեմ անի և չեմ վնասի:
Եվ եղնիկը սկսեց զրույց անել:
-Բարև ձեզ,ես եղնիկն եմ:
-Բարև ձեզ:
-Ես ուզում եմ խաղալ քեզ հետ:
-Այո իհարկե ես էլ եմ ուզում:
Եվ ես ու եղնիկը գնացինք խաղալու:
Ես շատ նեղվեցի երբ եղնիկը ասեց ես մոլորվել եմ:
Եվ ես ասեցի որ չանհանգստանա,ես նրան կնայեմ մինչև մայրիկին գտնենք:
Ես ինձ հետ վերցրել էի մի պալատ,որտեղ ես ու եղնիկը երկու օր գիշերեցինք անտառում:
Երկրորդ օրը մենք քաղցած էինք, եղնիկը գիտեր ճանապարհ դեպի լիքը ուտելիքներ:
Այդ անտառի անունը «Եթե քաղցած ես, արի ես տեղ»
Ես նստեցի եղնիկի վրա եվ մենք գնացինք այդ անտառ:
Այնտեղ շատ գեղեցիկ էր և համեղ:
Երեկոյան մենք տեսանք նույնպես մի կենդանի,մենք շատ սարսափած էինք:
Ես հասկացա որ դա եղնիկի մայրիկն է:Եղնիկը շատ ուրախացավ, ես ել:
Իսկ հետո մայրիկ եղնիկը ասաց:
-Եկեք ես ձեզ տանեմ մի գեղեցիկ տեղ:
Լուսաբաց էր,ժամը վեցն էր:
Եվ մենք գնացինք այնտեղ: Այնտեղ կաին գեղեցիկ լճակներ ծաղիկներ և լիքը թիթեռներ:
Նրանք գնացին իրենց տուն,իսկ ես գնացի իմ տուն: